Części, rozdziały i podrozdziały powinny być zatytułowane (tytuły nie mogą się powtarzać) i ponumerowane cyframi arabskimi w systemie dziesiętnym w ramach rozdziału (1, 1.1, 1.1.1; 2, 2.1, 2.1.2 itd.).
Tytuły części zamieszczone na oddzielnych stronach.
Kolejne rozdziały rozpoczynane od nowych stron.
Podrozdziały w ciągu w ramach rozdziału.
Podział tekstu, jego systematyka zależy od danej serii, do której należy książka.
Po tytułach nie umieszcza się kropek.
Powinien być jasny i przejrzysty, a tytuły rozdziałów i podrozdziałów precyzyjne i ujednolicone.
Należy wyraźnie zaznaczyć hierarchię tytułów i podtytułów ściśle odpowiadającą tytułom rozdziałów i podrozdziałów zamieszczonym w tekście zasadniczym.
Powinny być ujednolicone i stosowane konsekwentnie w całej pracy:
pogrubienie – wyróżnienie ważnych kwestii w książce, terminów, pojęć,
kursywa – wyróżnienie zwrotów obcojęzycznych,
inna czcionka, zwężenie kolumny – definicje, wydzielenie przykładów przytaczanych w tekście.
Stosowanie cytatów powinno być ujednolicone w całej pracy:
W cytatach nie należy wprowadzać żadnych zmian językowych, stylistycznych czy interpunkcyjnych.
Przypisy tekstowe w publikacjach numerujemy w ramach rozdziału i umieszczamy je na dole strony.
Przypisy bibliograficzne umieszczamy w tekście, w nawiasach kwadratowych, podając tylko nazwisko autora, rok wydania i numer strony powoływanej publikacji.
Gdy w pracy powołujemy się na więcej niż jedną pozycję danego autora pochodzącą z tego samego roku, dodajemy do roku wydania litery – kolejno a, b, c..., np.:
[Nowakowski, 1960a, s. 43] lub [Nowakowski, 1960b, s. 54]
– zgodnie z alfabetycznym układem w bibliografii.Tabele i rysunki (wykresy, schematy, fotografie, skany, zrzuty z ekranu – wszystkie w pracy nazywane rysunkami) powinny być numerowane w ciągu w ramach każdego rozdziału (1.1, 1.2, 1.3... w rozdziale pierwszym; 2.1, 2.2, 2.3... w rozdziale drugim itd.) i opatrzone tytułem. Należy je wydrukować osobno i dołączyć na końcu pracy. W wersji elektronicznej powinny być zapisane w osobnych plikach. Nazwy plików muszą odpowiadać numeracji tabel i rysunków w książce.
W odpowiednich miejscach tekstu, w których ma znaleźć się tabela lub rysunek, należy zamieścić numer i tytuł tabeli/rysunku oraz źródło, wydzielając ten tekst z tekstu zasadniczego podwójną interlinią.
Na osobnych wydrukach z tabelami i rysunkami oraz w plikach z ich wersją elektroniczną również powinien znaleźć się numer, tytuł i źródło tabeli/rysunku.
Słowa „Tabela” i „Rysunek” oraz ich numery piszemy boldem.
Jeśli tabele/rysunki są opracowane na podstawie danych pochodzących z cudzej pracy lub jeśli Autor wykorzystuje cudze tabele lub rysunki, należy podać pod nimi ich źródło.
Należy umieszczać w odpowiednich miejscach tekstu i numerować cyframi arabskimi w nawiasach okrągłych. Powołując się w tekście na dany wzór, należy podać jego numer w nawiasie okrągłym. We wzorach zmienne zaznaczyć kursywą, a wektory pismem półgrubym.
Zmienne (również te w indeksie dolnym) w działaniach, wzorach i w tekście piszemy kursywą, znaki arytmetyczne, nawiasy oraz cyfry – czcionką prostą.
Między liczbami a znakami arytmetycznymi powinna być spacja.
Wzory i działania zawsze zapisujemy w układzie osiowym (wyśrodkowane).
Znak mnożenia między cyframi i oznaczeniami wielkości „•” (chyba że zwyczajowo w ogóle pomijamy znak mnożenia), między słowami „×”.
Ułamki w wydzielonych wzorach zapisujemy z kreską ułamkową, w tekście można stosować znak „/”.
Na końcu wzoru stawiamy przecinek lub kropkę, w zależności od kontekstu.
gdzie: P – .........., c – .........., a – ..........., b – .................
Jeśli są to powiązane działania, wówczas zapisujemy je następująco:
Układ wzorów (wyśrodkowane, od akapitu itp.) jest uzależnione od serii.
Bibliografię zamieszczamy na końcu książki lub w wyjątkowych przypadkach po każdym rozdziale.
Podajemy ją w układzie alfabetycznym według nazwisk autorów – inicjały imion po nazwiskach.
Pierwszy wiersz wysunięty, pozostałe wcięte.
Tytuł książki piszemy kursywą zgodnie z oryginałem, uwzględniając duże litery według wymagań ortografii języka, w jakim występują, bez skrótów, uwzględniając wszystkie znaki interpunkcyjne, tzn. kropki, dwukropki, przecinki, myślniki itp.
Nie zamieszczamy numerów stron i nazw wydawnictw.
Cialdini R.B. [2009], Wywieranie wpływu na ludzi. Teoria i praktyka, wyd. 2, Gdańsk.
Kiełtyka L. (red.) [2008], Technologie i systemy komunikacji oraz zarządzaniainformacją
i wiedzą, Warszawa.
Kisielnicki J. [1982], Metody badania zapotrzebowania na informacje, [w:] W. Maciejewski (red.),
Informacyjne problemy planowania, Warszawa.
Jeżeli autorów jest więcej, wystarczy podać pierwsze nazwisko, a następnie stosujemy skrót: i in., np.:
Darie C. i in. [2006], AJAX i PHP.Tworzenie interaktywnych aplikacji internetowych, Gliwice.
W przypadku czasopism:
Miłosz E., Miłosz M. [2001], E-biznes czy m-biznes?, „Informatyka Stosowana”, nr S1
Ustawy, rozporządzania i zarządzenia piszemy czcionką prostą, np.:
Ustawa z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. 1964, nr 16, poz. 93 z późn. zm.).
Zachęcamy do umieszczania na naszej stronie internetowej materiałów związanych z tematyką książki.
Mogą to być artykuły, tabele, wykresy, schematy, linki do stron itp.
Należy je przygotować wg powyższych wytycznych.
Dodatkowo każdy materiał powinien posiadać krótki tytuł, informujący o jego treści.
© edu-Libri s.c. | wykonanie: edu-Libri s.c.